070 317 56 58 / 06 126 50 357        contact        leeromgeving
img

Hoera! Ik ben jarig!


Het is feest: ik beleef mijn honderdste aflevering! Ik grijp daarom de macht en zet Josien even buiten werking. Nu kan ik lekker mijn eigen gang gaan en me rechtstreeks tot je wenden. Dat is heel belangrijk, want ik besta voor jou, ervaren ambtenaar. Jij bent mijn focus, mijn bestaansreden.

Verhaal met een moraal
En die Josien? Ach, ze denkt dat zij de baas over mij is, omdat ze denkt dat ze mij schrijft. Maar dat is natuurlijk niet zo! Ik laat haar in die waan. In werkelijkheid laat ik me als creatief product gewoon geboren worden. Ik kijk om me heen, absorbeer, reageer. Altijd met jou, lezer van het blog, in gedachten. Want dat is mijn missie: je woorden bieden waar je als 40+’er iets aan hebt. Dat noemt Josien ‘een verhaal met een moraal’, een mooie manier om te benoemen wat mijn wezen is.

Goede vrienden
Er is heel wat met me gebeurd in de ruim vier jaar die ik besta. In het begin mocht ik maar één keer per kwartaal verschijnen. Dat viel niet mee, maar ik heb geduld. Het duurde ‘even’ voordat Josien doorhad dat een blog veel vaker wil verschijnen – ik schreef daar al eens eerder over. Maar toen had ze ook de smaak te pakken en werden we goede vrienden.

Dat heb je met juristen ...
De verbinding met Josien is behoorlijk veranderd in de loop van de tijd. Eerst dwong ze mij in een strak keurslijf. Je weet het vast nog wel: lange zinnen, soms een beetje plechtig. Ik kon toen echt merken dat ze vroeger jurist was. Tja, weet je, ik heb best veel macht, maar alles aanpassen, dat lukt zelfs mij niet. Ik liet haar maar begaan, want ze is ontzettend overtuigend. Ook zo’n bekend juristentrekje …

Billen
Gelukkig ging het steeds beter tussen ons. Ze durfde veel losser te schrijven, humor te gebruiken en ze  ging steeds vaker akkoord als ik met een nieuwe inval kwam. Ze gaf me meer ruimte en dat was heerlijk. Wie had ooit gedacht dat ze titels zou gebruiken als Denk jij wel eens aan je billen? Dat was een paar jaar geleden echt ondenkbaar.

Ze durft het niet
En nog iets anders. Keer op keer zei ik tegen haar dat het tijd werd om meer van zichzelf te laten zien. Een persoonlijke touch, dat hoort nou eenmaal bij een blog. Nou, het duurde behoorlijk lang voordat dat gebeurde. Ze durfde niet, zo vertrouwde ze me toe. Ik herken dat wel. Ook ik houd me af en toe in, want je kunt niet altijd alles zomaar doen als blog, niet waar? Zodra je op internet staat, weet je dat je nooit meer verdwijnt. Dus soms denk ik wel even na voordat ik mezelf publiceer.

Ontmoeting
Nu we het toch over internet hebben: ik heb Josien zover gekregen dat ze me niet alleen maar op haar website zet. Het is leuk hoor, zo’n website, maar daar krijg je niet elke dag veel bekijks, laten we eerlijk zijn. Dan moeten de mensen namelijk eerst naar je toekomen en dat doen ze niet zomaar. Het werkt veel beter als ik hen bezoek op hun tijdlijn. Dus zit ik steeds vaker op LinkedIn en ook op Facebook. Hartstikke leuk, want zo kom ik bij je thuis en ontmoeten we elkaar veel meer.

Groeien
Sinds het begin groei ik als blog elke keer een klein beetje groter en dat vind ik erg fijn. Het hoort bij het leven, maar dat hoef ik jou als ervaren werker niet uit te leggen. Af en toe zet ik nieuwe stappen. Zo kwam ik op het idee om eens ‘vreemd’ te gaan en een andere opdrachtgever te zoeken. Best wel spannend, want je weet nooit hoe zo’n nieuwe samenwerking uitpakt. Maar het is van beide kanten goed bevallen kan ik zeggen. Het verruimt mijn blik en Josien vindt het prima. Dus wil je dat ik een keer voor je schrijf, mail me dan. Ik vind dit soort uitstapjes heel erg leuk.

Wat wil jij?
Weet je, in de loop van de jaren heb ik zo’n enorme band met jou als lezer opgebouwd dat ik me heel erg vertrouwd met je voel. Van sommige lezers weet ik dat je me elke keer direct leest. Anderen wachten daarmee of slaan een keertje over. Dat snap ik, je hebt niet altijd tijd voor me. Wat ik het allerleukste vind, is als je op me reageert. Dat gebeurt regelmatig en is telkens weer een mooie ontmoeting. Blijf je dat doen?
Nu we toch zo lekker met elkaar in gesprek zijn: mag ik je nog iets anders vragen? Waarover wil jij graag een blog lezen? Met welke (loopbaan)vraag loop jij rond? Laat het me weten, dan ga ik iets extra moois bedenken!

Contact
Zo, dat is het voor deze keer. Ik ga weer braaf in mijn bloghok. Maar ik ben wel nieuwsgierig naar jou. Hoe ben jij de afgelopen jaren gegroeid? Heb je nieuwe dingen geleerd? Wat zijn je toekomstplannen? Wil je dat met me delen? Je kunt het hieronder schrijven of me een e-mail sturen.


Fotocredit
Bovenrand: Jessica via Pixabay
In blog: Pexels via Pixabay

 

Op welke vraag wil jij graag een antwoord?
Waar wil jij een blog over lezen?

Reacties

Josien Sneek

Dank je wel voor je positieve reactie, Thérèse! Fijn dat je de moeite nam om het blog te lezen en te reageren. Ik mail je snel voor een lunchafspraak. Tot dan!


Thérèse Athmer

Hallo Josien, Gefeliciteerd met je 100ste verjaardag van je blog. Ik heb niet altijd tijd om te lezen, maar deze keer wel. Heel leuk geschreven. Misschien kunnen we weer eens gaan lunchen binnenkort.


Reactie

Je reactie wordt niet direct zichtbaar op de website. Deze wordt eerst bekeken door de websitebeheerder.