‘Soms denk ik: ik kan dit niet. Waarom ben ik hier ooit aan begonnen? Misschien heb ik er geen enkel talent voor. Ik heb geen idee waarom het misgaat, maar heb jij een gouden tip?’
Ze lacht en zegt dat zij die gedachten soms ook heeft. Ze voegt daaraan toe dat ze het al zestien jaar doet en weet hoe lastig het is. Daarna zijn we drie kwartier bezig met ademhalen.
Ademhaling
Een jaar geleden begon ik met hobo spelen - nou ja, verwoede pogingen om dit te doen. Tijdens de vakantie van mijn hobomeester Matteo heb ik als vervanger juf Esther. Verbaasd luister ik naar haar verhaal over die wanhopige gedachten. Ze vraagt of ik het goed vind dat we aan ademhaling werken, omdat ze denkt dat mijn ‘klachten’ daarmee te maken hebben. Dat maakt me nieuwsgierig en ik zeg graag ‘ja’.
Programmeren
In 45 minuten laat ze me ontdekken wat voor een belangrijke basis adem is. Ze legt uit wat er in mijn lijf gebeurt en laat me ervaren wat de effecten zijn van verschillende manieren om te ademen. Ik blijk een heleboel dingen op de automatische piloot te doen en vind het lastig om die dingen te veranderen. Het voelt als opnieuw programmeren, eerst van mijn hoofd en daarna van mijn lijf.
Aandacht
Vooral het in- en uitademen vraagt aandacht. Eerst leegmaken door helemaal uit te ademen (‘bij uit gaat je buik in!’), wachten op de natuurlijke reflex, daarna met open mond rustig inademen (‘bij in gaat je buik uit!’). Het klinkt simpel, maar dit is pas het begin om iets met de hobo te doen. Daarna komt het blazen, met kracht, focus en veel visualisaties. Plus je tong gebruiken, je lijf niet bewegen. Maar je vingers juist wel: op de goede gaten en kleppen en in de maat. Het is natuurlijk ook nog de bedoeling dat het als mooie muziek klinkt.
Basis
Zonder die adembasis lukt niets. Dat is me ondertussen wel duidelijk geworden. Wat is jouw basis als je werkt? Misschien sta je daar nooit bij stil en gaat veel in je werk op de automatische piloot. Als ik coachklanten vraag wie ze zijn, wat ze kunnen en willen, kijken de meeste me wanhopig aan. Ze hebben geen idee, ook al leven ze al minstens 40 jaar. De waan van de dag laat ze ‘gewoon’ doorgaan, zonder na te denken over hoe het met ze gaat in hun loopbaan.
Abstract of praktisch?
Doodzonde! Als je werkt vanuit je talenten en dingen doet die je energie geven, gebeurt er zoveel meer. Woorden als flow, zingeving en werkgeluk zijn dan geen abstracte termen meer, maar praktische ervaringen. Dat wil jij toch ook? Kom dus uit je automatische piloot en neem het heft in handen. Hoe lang wacht je nog?
PS
Dit is het vierde blog over mijn avonturen bij het leren bespelen van de hobo. Ontdek wat ik eerder schreef over het geheim van het rietje, dat je moet kussen en niet bijten en over een oud mannetje met verticale lippen. Daarna volgden:
blog 5 Hij is 65 centimeter en laat je levenslessen ontdekken
blog 6 Van hobohobbels naar loopbaanlessen? Ja, dat kan!
► Fotocredit
Bovenrand: afbeelding van Michael Gaida via Pixabay
In blog: afbeelding van Hans Braxmeier via Pixabay
Reacties