Zorg jij net zo goed voor jezelf als voor je auto? Werkgeluk vraagt om onderhoud

Ik heb ruzie met een monster. Hij weigert zich te laten temmen en gaat zijn eigen gang. In het begin kon ik daar nog om lachen, maar nu niet meer. Het duurt te lang en ik schaam me dat het niet lukt om hem onder controle te krijgen.

Een monster in opgevouwen vorm
De beschrijving op internet beloofde me eindeloos gemak. Zijn flexibiliteit werd ruim geprezen. Bij de aankoop in de winkel was er geen enkele waarschuwing en werd me veel plezier gewenst. Het leek zo’n makkie toen ik hem voor het eerst in de ogen keek. De poten hield hij netjes opgevouwen en met wat heen en weer schuiven kwamen we samen een heel eind. Maar hem helemaal laten doen wat ik wil, dat lukt me niet. Ik heb er genoeg van en zie geen andere oplossing dan een expert in te schakelen.

Waarom je niet altijd zelf alles moet uitvogelen
‘Stijn, iets in mij zegt me dat jij hier veel ervaring mee hebt. Hoe krijg ik dit voor elkaar?’ Hij glimlacht. Met een korte aanwijzing laat hij me zien wat de juiste aanpak is. ‘Zet die korte pootjes omhoog en dan de rest in één keer omlaag!’ Hij heeft gelijk. Als je weet hoe je al die pootjes moet bedienen, is het zo gepiept.

Alles leek zo eenvoudig …
Sinds kort ben ik deel van een orkest. Mijn docent dacht dat dit voor mij, als beginnend hobospeler, een leuke stap zou zijn. Ik moest alleen nog even een opvouwbare muziekstandaard kopen, want die hebben ze daar niet. Thuis had ik beginnersgeluk en ging het uitvouwen en opzetten in één keer goed. Ik dacht er niet verder bij na en ging verwachtingsvol naar de eerste repetitie. Toen begon het gedonder.

Kijk maar mee bij de buren
Het uitvouwen ging niet! Ik durfde niet al te hard te duwen en trekken aan het metaal en gaf het op. Er was geen tijd meer voor verder probeergedoe. Ik keek maar mee in de muziek van de hobospeler naast me. Thuisgekomen deed ik een nieuwe poging en lukte het na een tijdje opeens wel. Wat het geheim was, werd me helaas niet duidelijk.

Kijken, proberen en weer falen
Tijdens de volgende repetities bleef het ploeteren. Soms slaagde ik erin om alle poten op tijd uit te klappen, maar garanties waren er niet. Natuurlijk keek ik stiekem hoe andere orkestleden het deden, maar niemand bleek dezelfde standaard als ik te hebben. En ze werken allemaal verschillend. Na een paar weken zat er niets anders op dan dirigent Stijn om hulp te vragen. Ik wou dat ik dat eerder had gedaan!

De schaamte van hulp nodig hebben
Soms kunnen we ploeteren en zuchten over iets dat voor anderen vanzelf gaat. Het duurde lang voordat ik mijn schaamte en ongemak overwon en bereid was om hulptroepen in te schakelen. Ik merk aan mijn coachklanten dat dit niet alleen bij mij het geval is. Zij voelen dat het niet meer zo lekker gaat op het werk en dieselen toch gewoon door. Als ze ’s avonds doodmoe thuiskomen, denken ze niet meer aan het werk. Andere activiteiten zorgen voor afleiding, maar de sleur op kantoor slaat steeds meer door.

De realisatie dat het anders moet
Als mensen bij me aankloppen, blijkt vaak dat ze er niet bij stilstaan dat ze in de loop van de jaren niet meer dezelfde zijn gebleven als toen ze twintig of dertig waren. Ervaringen, zowel op het werk als privé, kleuren je leven. Wat eens vanzelf ging, geeft nu wrijving, te weinig uitdaging en geen enkel plezier. Vaak komt in het startgesprek al naar boven dat ze niet goed weten hoe het verder moet en dat ze al die onzekerheid heel spannend vinden. Het is de eerste keer dat ze coaching meemaken en ook dat is onwennig.

Waarom je eigen APK ook belangrijk is
Al vrij snel leg ik de vinger op de zere plek en vraag daarbij wanneer ze voor het laatst ’iets’ aan hun loopbaan hebben gedaan. Regelmatig blijkt dat tien jaar of nog langer geleden te zijn. Ik benoem dat als achterstallig onderhoud en dat klinkt misschien niet aardig, maar vat de situatie wel goed samen. Om in de autovergelijking te blijven: we zorgen beter voor onze auto dan voor onszelf en ons werkgeluk. De jaarlijks verplichte APK houdt onze auto in goede conditie. Dat mensen in hun werk ook ‘onderhoud’ nodig hebben, is veel minder bekend.

Erkenning is het begin van verandering
Als expert in loopbaan, werkgeluk en zingeving ontkom ik er niet altijd aan om mensen te wijzen op de noodzaak van een grote ‘onderhoudsbeurt’. In sommige situaties is één gesprek al voldoende om coachklanten inzicht te geven in wat er mist in hun werkbeleving en hoe ze dat kunnen veranderen.
Bij mij is het altijd maatwerk en pas ik de begeleiding aan bij jou als individu. Wat is het enige dat alleen jij kunt doen? Erkennen dat je in je eentje niet verder komt en contact met mij opnemen! Wanneer spreken we elkaar?

PS Hoe het met me gaat in dat orkest? Heel goed! Ik vind het enig om te leren samenspelen en te ontdekken wat daarbij komt kijken. Enne, het is een beginnersorkest, hè, dus we doen het vooral om met elkaar plezier te hebben. Dat lukt ons goed!

► Fotocredit
Bovenrand: Lee Chandler via Piixabay
In blog: Stephane via Pixabay