Het lijkt een gewoon voortgangsgesprek dat Jolande (61) met haar leidinggevende Youri heeft. Totdat ze de vraag hoort. Ze is totaal overrompeld.
Met pensioen?
Ze luistert nauwelijks naar wat er wordt gezegd. Het gevoel afgedankt te worden, overheerst. Youri vertelt enthousiast dat het zo’n ontzettend goed idee is. Nu heeft ze eindelijk genoeg tijd voor haar hobby’s en er komt toch een kleinkind aan? Daar kan ze dan al haar aandacht aan geven. Komt dat even handig uit?
Jolande sputtert tegen: ‘Het gaat toch best wel goed op het werk? Oké, ik had wat problemen met het nieuwe archiefsysteem, maar dat heb ik ondertussen aardig door. En met m’n collega’s heb ik heel erg fijn contact’.
Stoppen met werken
Dan kondigt Youri aan dat er binnenkort een heel ander digitaal systeem komt. Ze hebben het er met elkaar over gehad. Niemand wil het Jolande aandoen dat ze dan wéér moet wennen en daarom lijkt het beter als ze stopt met het werk. Wat voor afscheid wil ze hebben? Wil ze daar even over nadenken en dat morgen laten weten? Jolande loopt snikkend de kamer uit.
Opluchting of overval
Het overkomt menig 60+’er: een totaal onverwacht einde van het werk. Soms is het een opluchting dat werken niet meer hoeft. Veel vaker is de ervaring dat er ‘zomaar’ over je beslist wordt zo heftig, dat mensen met nare gevoelens terugdenken aan hun hele loopbaan. Het duurt dan lang voordat ze de draad van het nieuwe, werkloze bestaan kunnen oppakken.
Denk na over je pensionering
Kan het anders? Wat mij betreft MOET het anders! Die laatste fase van je loopbaan laat je je toch niet afnemen? Besef dat dit deel je het meest bijblijft als je straks terugkijkt op die lange loopbaan.
Dus: denk na over wat jij wilt.
Wil je iets nieuws leren? Bepaalde taken minderen? En andere juist vaker doen?
Minder zware verantwoordelijkheid dragen? Hetzelfde werk, maar dan op een andere plaats in de organisatie?
Bespreek het. Het is tenslotte jouw leven en jouw loopbaan! Maak het de moeite waard!
Reacties