Weg met de blauwe stip!

‘Als je naar de grote school gaat, dan ben je oud!’ Deze trotse mededeling hoor ik van onze kleindochter van bijna 4. Ik lach. In gedachten ga ik terug naar mijn eigen kindertijd. Toen ik niet kon wachten om naar school te gaan. Wat was ik boos na die eerste schooldag. Ik zou toch leren lezen en schrijven? Nou, dat was niet gebeurd. Het kostte mijn moeder behoorlijk wat overtuigingskracht om me de volgende morgen weer naar school te sturen.

Groot
Dat is wat we willen als we jong zijn. Naar elke verjaardag kijken we reikhalzend uit. Bij leeftijd horen mijlpalen. Met 4 ga je naar de basisschool. Met 12 naar de middelbare school. Met 18 ben je ‘opeens’ meerderjarig. Later ontdekken we dat verjaardagen vanaf een bepaalde leeftijd niet meer zo aantrekkelijk worden gevonden. Sommige mensen besluiten hun verjaardag niet eens meer te vieren. Of draaien hun leeftijd om: 54 wordt 45.

Het leven begint bij 40 (maar niet heus)
Als we echt groot zijn, merken we dat het op de arbeidsmarkt niet meevalt om een ‘oudere werknemer’ te zijn. De grens lijkt bij 40 te liggen. Wie dat heeft bedacht, weet ik niet. Op Europees niveau weten ze het echter zeker: het beleid voor oudere werknemers begint bij 40. Wat een absurd en achterhaald concept. Reken maar even met me mee. Stel dat je na je studie rond je 22ste begint met werken. En dat je doorwerkt tot je 67ste. Dan werk je in totaal 67 – 22 = 45 jaar. Met 40 heb je dan achttien jaar gewerkt en ben je nog niet eens op de helft van je loopbaan. Hoe kun je dan al een oudere werknemer zijn?

Denken in de 19e eeuw
Op zich is er natuurlijk niets mis met de term ‘oudere werknemer’. Dat wil zeggen: als je leeftijd puur feitelijk bekijkt. In onze Westerse maatschappij kleeft er echter een negatief etiket aan ‘oud’ of ‘ouder’. Een etiket dat te maken heeft met opvattingen uit de 19e eeuw. Dat was de tijd waarin je gemiddeld op je 40ste of 50ste was uitgeput. Dan had je alleen nog de laatste levensfase, ‘de oude dag’. Een fase die niet lang duurde, want veel ouder werden mensen niet. Een groot contrast met nu. Onze levensverwachting na de geboorte is verdubbeld: van nog geen 40 tot gemiddeld 80 jaar.

Tips tegen de blauwe stip
Het lijkt wel alsof een iets oudere leeftijd direct een stempel op je drukt. Vergelijkbaar met de blauwe stip op bomen als ze gekapt worden: deze moet weg! En dat terwijl je net begint te ontdekken wie je bent, wat je waard bent en hoe het leven in elkaar zit.
Stereotype, maatschappelijk negatieve beelden over ‘oudere werknemers’ zijn onterecht, maar heel hardnekkig. Ze zijn een deel van onze cultuur en diep in ons verinnerlijkt. Wat kun je doen om de strijd aan te binden met de blauwe stip? Dit zijn de belangrijkste tips.

Voor 40+’ers: stilstand is achteruitgang. Blijf jezelf ontwikkelen. Voorkom dat je kennis en vaardigheden blijven steken op het huidige niveau. Investeer in jezelf. Volg de nieuwste ontwikkelingen.
Voor 50+’ers: blijf niet hangen in de ‘vroeger was het beter’-gedachte. Elke tijd heeft zijn voor- en nadelen. Je hebt meer invloed op de werksfeer en je collega’s dan je denkt. Maak ook ruimte in jezelf. Praat over dingen die je dwarszitten of zaken die je niet hebt afgerond.
Voor 60+’ers: bekijk je huidige werk. Ga je tot je pensioen in dezelfde richting en met dezelfde activiteiten door? Kijk kritisch of dat je voldoende plezier blijft geven. Of stap over naar ander werk dat je leuker vindt. Bijvoorbeeld bij de organisatie waarmee je veel hebt samengewerkt.

Met deze tips maak je werken voor jezelf plezieriger. En zorg je ervoor dat de wereld er een bevlogen ‘oudere werknemer’ bij heeft. Succes!
 

► Fotocredit
Bovenrand: afbeelding van Ulrike Leone via Pixabay
In blog: eigen foto