Wat wil je later worden als je groot bent?

Een makkie: in korte tijd had hij als 17-jarige de felbegeerde roze kaart te pakken. Het verbaast me niets. Ik kan me nog goed herinneren hoe mijn zoon als 3-jarige bestuurder op zijn felrode speelgoedauto achteloos en perfect het voertuig achteruit inparkeerde. Ik was er toen al jaloers op.

Spelen
Sommige dingen zitten van kinds af aan in je. Ik heb twee jongere zussen en wilde als kind niets liever dan schooltje spelen. Mijn klasje was klein, maar dat mocht de pret niet drukken. Voorlezen, rekenen, zingen – ik vond alles leuk. Nou ja, behalve tekenen, want daar had (en heb) ik geen enkel talent voor. Maar voor het overige was juf zijn mijn favoriete spelletje.

Van juf naar trainer!
Ik realiseer me nu dat het best bijzonder is dat ik er op mijn 53ste voor koos om mijn loopbaan een andere wending te geven en trainer te worden. Al tijdens de opleiding voelde ik me als een vis in het water. Hoewel ik veel moest bijleren, was het gevoel van ‘thuiskomen’ een stevig fundament.

Met je hart
Als klein jongetje wilde je waarschijnlijk politieagent, vrachtwagenchauffeur of brandweerman worden. Voor meisjes is de kans groot dat je voor jezelf een toekomst zag als stewardess, verpleegster of dierenarts. Je speelde wat je leuk vond, je deed waar je hart lag.

Toen en nu
Wist je dat zo’n keuze iets heel belangrijks over jou zegt? Als volwassene ben je vaak het contact kwijt met het kind van toen. Je oorspronkelijke verlangens en ideeën zijn op de achtergrond geraakt. De werkelijkheid haalde je dromen in. Jammer. Maar het kind van toen is gelukkig niet ver weg – dat zit nog steeds in jou verborgen. Reis naar je kinderjaren en vind je kracht terug. Drie vragen die je op een andere manier naar jezelf laten kijken.
 

Wat wilde je worden toen je klein was?
Wat trok je aan in dit beroep? Wat vond je zo leuk aan de rol die je toen speelde? Blader eens door oude foto’s om dat gevoel weer te krijgen. Zie je een verband met het werk dat je nu doet? Zijn er overeenkomsten tussen je leven toen en nu? Wat zeggen de verschillen over de persoon die je nu bent?

Waar speelde je mee toen je een kind was?
Misschien was je altijd aan het rolschaatsen, net zoals ik. Of was je dol op lezen en kijk je nu met nieuwe ogen naar de boekenkast die onvoldoende plaats heeft voor alle boeken die je koopt. Speelde je veel met andere kinderen samen of deed je liever dingen in je eentje? Als je samenspeelde: welke rol had je dan in de groep? Was je de bedenker van wat er gespeeld werd of de volger? Zorgde je vaak voor ruzies of was jij juist de vredestichter? Hoe herken je je rol van toen in je leven van nu?

Wat was de invloed van je omgeving?
Hopelijk leefde je in een omgeving die je stimuleerde om jezelf te ontwikkelen. Mocht je spannende, nieuwe dingen doen of werd er telkens geroepen dat je vooral voorzichtig moest zijn? Was er tijd voor je om echt te spelen en te ontdekken? Of werd er van je verwacht dat je taken in het huishouden deed en voor je broers en zussen zorgde? Door wie of wat werd je geremd? Welke invloed heeft dit gehad op je verdere leven?

Maar het kan ook heel anders zijn
Stel dat deze vragen geen enkel beeld bij je oproepen. Dat je liever vermijdt om erover na te denken. Dat er een grijze deken over je herinneringen ligt. Vraag je dan eens af: hoe kan dat? Welke bescherming komt hieruit voort? De kindertijd is in allerlei opzichten belangrijk. Hoe ga je om met je verleden, zodat het geen last is, maar een school voor het leven?

Wat zegt jouw jeugd over jou?
Groei groter dan je kindertijd, maar neem het kind in je mee. Dat wens ik je van harte toe!

Extra
Een versje van Toon Hermans ter overpeinzing.

Wat wil je later worden? vroeg de juf.
Het was in de derde klas.
Ik keek haar aan.
Ik wist het niet.
Ik dacht dat ik al iets was.

► Fotocredit
Bovenrand: foto van Sergio Pavlishko via Pixabay
In blog: foto van Thomas G. via Pixabay