Het liefste zou ik haar een paar nieuwe voortanden geven. Dan wordt dat ‘lege fietsenrek’ weer gevuld. Zelf heeft ze echter hele andere ideeën. ‘Oma, wil je mijn verlanglijstje zien?’ Ik verwacht een in elkaar geknutseld lijstje met veel plaatjes en zoveel mogelijk glitter. Die plaatjes lijken me handig, want leesbaar schrijven is nog lastig voor haar.
Schoentjes
Het loopt iets anders dan ik dacht. Ze komt bij me zitten met de tablet, tipt een paar toetsen aan en daar verschijnt het digitale verlanglijstje. Ze licht het even toe. Ik luister aandachtig. Hakschoentjes, dat is wat ze heel graag wil hebben. Sierlijke witte meisjesschoenen, met een enkelbandje en de onvermijdelijke plaatjes uit de film Frozen (voor mensen zonder kleine kinderen of kleinkinderen: dit is een populaire Walt Disney animatiefilm met de nodige prinsesjes in de hoofdrol).
Terug in de tijd
Haar wens brengt me in gedachten naar mijn kindertijd. Ik kan me niet meer herinneren hoe oud ik was, maar ik weet nog precies hoe het voelde. Ik droeg voor het eerst schoenen met een hakje. Het waren knalrode en ik vond ze prachtig. Parmantig stapte ik erop rond. Wat voelde ik me groot! Ik wilde ze niet uitdoen toen ik naar bed moest.
Betovering
Wat was het vroeger gemakkelijk: ik deed die schoenen aan en ik voelde me jaren groter, echt iemand anders. Opeens was ik een jonge vrouw en telde ik mee (nou ja, voor m’n eigen gevoel dan …). Niets kon die betovering weghalen, zo geloofde ik in mijn eigen beelden.
De anderen
Hoe doe je dat als 40+’er? Laat je je leiden door verwachtingen en ideeën van anderen? Of kies je je eigen weg? Vaak is deze levensfase er een waarin je meer toekomt aan je eigen identiteit. Soms ontdek je met vallen en opstaan dat je je wilt ontworstelen aan oude patronen. Het valt niet altijd mee dit te ervaren. De midlifecrisis ligt op de loer.
Jijzelf
Wie wil jij zijn in de tweede helft van je leven, van je loopbaan? Wat wil je bereiken? Waarop wil je met trots en voldoening terugkijken als je later met pensioen gaat? Vaak merk ik aan coachees dat ze het lastig vinden om deze vragen te beantwoorden. Ze zijn ingekapseld in het dagelijkse bestaan, houden vast aan zekerheden. Nee, het valt niet mee om uit je comfortabele positie los te komen.
Verlangen
En toch is dat waar de beweging begint: met een verlangen, een droom. Wat wil je echt, als er helemaal geen belemmeringen zijn? Als geld geen rol speelt, als het niet uitmaakt wat je opleiding of ervaring is? Wat doe je dan? Het antwoord op deze vragen geeft je inzicht in wat je daadwerkelijk raakt.
Nuchter dromen
Denk niet: dat is voor mij niet weggelegd, want ik kan alleen maar … of ik heb alleen maar … Mijn nuchtere Friese roots maken dat ik niet iemand ben die roept: ‘Als je het echt wilt, dan kun je het!’ Nee, zeker in de tweede helft van je loopbaan is niet alles meer mogelijk. Maar: ik durf wel met je te wedden dat er, ook bij jou, veel meer mogelijk is dan je denkt! Zullen we samen onderzoeken wat dat is? Ik nodig je van harte uit voor een kennismakingsgesprek. Geloof me: over een jaar ben je blij dat je nu deze stap zet …
Fiets
Onze kleindochter? Niet verder vertellen: ze krijgt een nieuwe fiets. Roze, uiteraard. Andere kleuren zijn bij haar onbespreekbaar.
Bonus
Bij het typen van het woordje ‘fiets’ denk ik meteen aan het prachtige lied van Herman van Veen, over dat kleine meisje op haar fiets.
► Fotocredit
Bovenrand: foto van Jessica via Pixabay
In blog: foto van Petra via Pixabay
Reacties
Josien Sneek
Dank je wel voor je reactie, Maranka! En voor je complimenten. Fijn om te lezen dat mijn verhaal je aanspreekt. Ik wens je toe dat heel veel wensen op jouw verlanglijstje zich mogen realiseren om daarna ruimte te bieden aan andere inspirerende dromen die je weer nieuwe energie geven. Warme groet van Josien
Maranka
Hi Josien, wat een leuke blog heb je geschreven over je kleindochter Lotus (met als uitgangspunt je kleindochter, moet ik eigenlijk zeggen), en dat filmpje met het liedje van Herman van Veen past er ook erg goed bij. groetjes, M.