'Waarom ga je niet morgen in plaats van donderdag?’ Het is een simpele vraag, maar alles in mij schreeuwt: ‘Dat kan niet!’ Het is zondagavond. Ik leg hem uit dat ik morgenmiddag het schrijven van mijn blog heb gepland. Daarna moet ik het klaarmaken voor de social media. Plus mijn nieuwsbrief. Dat alles kost me veel meer tijd dan ik vanavond heb.
Gewoon
Mijn gesprekspartner houdt vol: ’Nou en? Dan doe je dat toch gewoon een paar dagen later?’ Ik schreeuw nog harder: ‘Neehee, dat kan niet!’ En leg uitgebreid uit waarom dat onmogelijk is. Hij lijkt er lol in te krijgen en kaatst terug: ‘Dus jij bent een gevangene van de social media en je eigen nieuwsbrief’. Nu val ik stil.
Gelijk
Die zware woorden dreunen bij me binnen. Na een tijdje kom ik tot rust en slaag erin om ze tot me door te laten dringen. Ik moet bekennen dat mijn man gelijk heeft. Het lijkt inderdaad op een gevangenis. Een zelfgemaakte bovendien.
Ai!
Die conclusie doet pijn. Ben ik zo gedreven in mijn werk dat ik niet eens meer voel wat ik mezelf aandoe? Dat ik mijn bedrijf voor laat gaan boven een korte vakantie met mijn zoon? En dat, terwijl we die al een paar keer hebben uitgesteld vanwege slecht weer. Nota bene worden er vanaf morgen prachtige herfstdagen voorspeld. Ik lijk wel gek!
Actie!
Het inzicht trilt nog na als ik mijn zoon bel. Hij reageert verrast, maar zegt ja. Ik schakel over op de effectiviteitsinstelling en maak een lijstje van wat ik nog moet doen vóór mijn vertrek. Afspraken aanpassen, planning van social media berichten opnieuw instellen, me afmelden voor online bijeenkomsten, hoboles opschuiven en natuurlijk mijn koffer pakken. Het lukt me allemaal.
Mindset
Het kost meer moeite om mijn gedachten en gevoelens op een rijtje te krijgen. Als coach constateer ik dat ik in eerste instantie vastzat in mijn eigen mindset. Er moest van alles, althans volgens mezelf. Pas een harde ingreep van buitenaf zorgt ervoor dat ik met afstand naar mijn gedrag kijk. Dat gedrag bevalt me niet en dus verander ik mijn mindset. Daarna lijkt alles vanzelf te gaan.
Menselijk
Boeiend, dit onderzoek. Ik ervaar, opnieuw, hoe bepalend gedachten zijn voor gedrag. En dat ik gewoon een mens ben die af en toe een les te leren heeft.
Overigens, die vakantie met mijn zoon was fantastisch!
Reacties