Waarheen je ook gaat, je neemt altijd jezelf mee

Af en toe denk je eraan terug, maar je wilt er niet bij stilstaan en zet het van je af. En dan opeens, tijdens een coachtraject, komt alles weer boven. Je kijkt terug op je leven, tientallen jaren geleden. Misschien werd je gepest, overleed je moeder toen je klein was, was je de jongste in het gezin en werd je nooit voor vol aangezien. Misschien had je een vader die aan de drank was en veroorzaakte dat grote problemen in jullie gezin.

Ervaringen van toen
Ik maak het regelmatig mee. Coachklanten zijn verbaasd en verdrietig. ‘Hoe kan dat nou, dat het nu tevoorschijn komt?’ Onbewust dragen we allemaal de ervaringen uit onze jonge jaren met ons mee. Als je geluk hebt, groeide je op in een harmonieus gezin waar liefde en aandacht voor je was. Waar je de ruimte kreeg om je builen te vallen, waarna je getroost werd. Dat kan een stevige basis zijn om groter te groeien tot een evenwichtig volwassen mens, al is dat niet altijd gegarandeerd.

Oude wonden
Als je pech hebt, gaat het mis. Dan raak je gewond, soms tot in het diepste van je ziel. Wonden die ervoor zorgen dat je je gedrag aanpast. Je trekt je terug, tovert jezelf onzichtbaar. Of je wordt juist een stoere meid met veel bravoure zodat een ander jou niet kan raken. Misschien maak je jezelf tot een grote pleaser, die door iedereen aardig gevonden wil worden. Of vermijd je conflicten, zodat je nooit meer in die ruzies van toen terechtkomt.

Automatische piloot
Door de jaren heen vertoon je een bepaald gedragspatroon. Je manoeuvreert als het ware op je automatische piloot. Het wordt pas anders als er iets voorvalt dat jou herinnert aan die gebeurtenissen van toen. Je functie wordt opgeheven en je voelt je onbegrepen en ondergewaardeerd, net als dat jongste kind vroeger thuis. Het overlijden van een dierbare brengt het verdriet om je jong gestorven moeder weer in herinnering. De nieuwe ervaring verbindt zich aan die oude, pijnlijke gevoelens.

Verwerken
Aan coachklanten merk ik hoe ingrijpend dit is. Ze worstelen ermee, willen er eerst niets van weten, maar beseffen daarna dat het tijd is om er met een nieuwe blik naar te kijken. Vaak is kijken niet voldoende en moet er alsnog een rouwproces plaatsvinden. Dan kunnen woede en verdriet verwerkt worden en ruimte geven voor acceptatie, loslaten. Of er volgt een therapeutische behandeling om trauma’s te verzachten en te helen.

Getuigen
De wonden van toen veranderen in littekens, als de getuigen van een heden dat in het reine is gekomen met het verleden. Zo ontstaat er een nieuwe toekomst, niet meer belast door een verouderd gedragspatroon dat je belemmert. Je bent klaar om met vertrouwen verder te gaan.

Herkenning?
Als je deze situatie herkent, wens ik je van harte kracht en moed toe. Ik hoop dat je het verleden onder ogen wilt zien, om jezelf een nieuwe weg te gunnen.

► Fotocredit
Bovenrand: foto van onbekende fotograaf via Pixabay
In blog: foto van Christa Regina via Pixabay