Laat je loopbaan weer zingen - grijze haren, gouden klanken

Ik kijk naar het scherm en binnen een paar minuten staan de tranen in mijn ogen. Niet omdat het om mijn favoriete muziek gaat. Nee, het zijn de mensen en hun verhalen die me ontroeren. Plus dat het ongelofelijk fantastisch klinkt. Ik word omver geblazen door het geluid.

Ik kijk nooit, maar nu dus wel
In eerste instantie ben ik niet van plan dit programma te volgen. Ik kijk nauwelijks televisie en talentenjachten spreken me niet zo aan. Dat verandert als ik allerlei positieve mediaberichten lees en nieuwsgierig word. Het blijkt bovendien te gaan om mensen van minstens vijftig en die hebben bij mij altijd een voorsprong. Dus toch kijken.

Tijdreizigers met toonladders
Op de audities voor het beoogde orkest kunnen zowel professionele muzikanten als amateurs solliciteren. Hier vind je geen jonkies die snel beroemd willen worden. De jongste muzikant is 54, de oudste 81. Het zijn mensen met levenservaring. Ze hebben van alles meegemaakt: vreugde, verlies, ziekte, trauma, fysieke beperkingen. Muziek is hun constante levensgenoot. Bijna allemaal begonnen ze al jong met muziek maken, zelfs als ze niet uit een muzikale familie kwamen.

Door het leven geblazen
Oudste deelnemer Jan (81) was doordeweeks elektricien, maar schnabbelde zich in de weekenden te pletter als trombonist. Zijn hele leven staat al in het teken van muziek. De twee voorrondes komt hij moeiteloos door. Als hij tijdens de auditie voor de jury staat en de televisiecamera’s draaien, speelt hij zich zelfverzekerd het orkest in. De jury gunt hem unaniem een orkeststoel.

Slaan met ziel en zaligheid
Jongste deelnemer Marco (54) slaat al sinds zijn zesde op alles wat geluid maakt. Dat doet hij nog steeds, zelfs op lantaarnpalen. Samen spelen met mensen die dezelfde passie hebben voor muziek, vindt hij het mooiste dat er is. Hij wordt de percussionist in het orkest.

Vallen, opstaan en viool spelen
Er komen indrukwekkende verhalen voorbij. Een viooldocent vertelt hoe ze een zware periode doormaakte toen zij tien jaar geleden een nekbreuk opliep. Doorzettingsvermogen en talent zorgden ervoor dat ze haar liefde voor muziek wist vast te houden, ook al kan ze minder spelen dan vroeger. Een van haar leerlingen moedigde haar aan om deel te nemen aan de audities – met succes. De orkestleden kiezen haar later als vertegenwoordiger van hen allen.

Pijn en passie in één adem
Hoboïste Davida beluister ik als amateurcollega op hetzelfde instrument met extra aandacht. Ze heeft een prachtige klank die de juryleden enorm bewonderen. Pas later blijkt dat ze al jaren reuma heeft, waardoor meedoen met de audities niet vanzelfsprekend was. De passie voor de hobo doet haar fysiek pijn, maar tegelijkertijd laat ze geen dag voorbijgaan zonder haar instrument te bespelen.

Eindelijk applaus
Trompettist Louise kende een leven met veel ups en downs. Muziek maken was voor haar een troost en ziet ze als haar eerste liefde. Ze stond nooit in de schijnwerpers en kan het niet geloven als de juryleden haar enthousiast tot orkestlid benoemen. Stilletjes huilend ondergaat ze alle complimenten.

Geluk in orkestformaat
Alle deelnemers zeggen het: ze kunnen geen dag zonder muziek. Ook al was of is het niet hun beroep, ze zijn en voelen zich muzikant met alles wat ze in zich hebben. Deelname aan een echt orkest, met een concert als afsluiting, zien ze als een bekroning. Vol bezieling vertellen ze dat samen muziek maken een recept is voor een gelukkig leven. En ik geloof ze meteen.

Uren oefenen voor minuten magie
Weken lang van tevoren oefenen voor twee voorrondes. Als je geluk hebt, mag je door naar de auditie. Daar heb je maar een paar minuten om de jury te overtuigen, terwijl je niet vertrouwd bent met televisiecamera’s. De uitzendingen laten me mensen zien die met volledige overgave de orkestrepetities doen, naast het intensieve thuis studeren. Ze stralen een enorm plezier uit en het collectieve enthousiasme is aanstekelijk. Het verbaast me niet dat dit zondagavondprogramma erg succesvol is en per aflevering ruim een miljoen mensen trekt.

Bezieling als loopbaanbrandstof
Tegelijkertijd realiseer ik me als amateurmuzikant hoe persoonlijk muziek maken is. Het is een verlengstuk van wie je bent en dat maakt je kwetsbaar. Vol verwachting kijk en luister ik naar het slotconcert en word intens geraakt. Hier zitten mensen die alles geven wat ze hebben en met een grote glimlach van geluk samen muziek maken.

Als je weet en voelt waar je bezieling ligt, is het een intense voldoening om daarmee bezig te zijn. Dat gun ik iedereen. Overgave, bezieling, voldoening – het zijn op papier misschien zweverige woorden. Maar ze komen tot leven als je weet wat bij je past en bereid bent om daar tijd en moeite voor te doen.
Pak het dirigeerstokje van je loopbaan: wat wil jij laten klinken?

Bronnen
AD/Papendrecht, Albert Stok, Jan (81) wilde de trompet, maar kreeg als jochie trombone toegewezen en stopte nooit meer met spelen, nu speelt-ie in Het MAX Orkest, 27 augustus 2025
de Gelderlander/regio Brabent, Kiki van der Zee, Marco schittert als jongste in het Max Orkest: ‘Ik moest met mijn paspoort bewijzen dat ik 54 ben’
Diemernieuws, Viooldocent Gabriëlle Butler van Muziekschool Diemen verovert plek in Het MAX Orkest, 26 augustus 2025
L1nieuws, Jill Hamers, Limburgse muzikanten beleven onvergetelijke tijd bij MAX Orkest, 28 augustus 2025
Max Vandaag, Het MAX Orkest: zo zijn de deelnemers begonnen met spelen en dit betekent muziek voor ze, 6 september 2025
TrosKompas, Otje van der Lelij, Ruben Hein: ‘Muziek is een manier om te verbinden’, week 31 2025

Extra
Ontdek hoboïste Davida Scheffers met het nummer Gabriel's Oboe tijdens het concert van Het MAX Orkest

► Fotocredit
Bovenrand: Chen via Pixabay
In blog: Alisa Dyson via Pixabay