Je leven wagen - waarom doet die man dat?

Het is mijn type vermaak niet. Hij is ook mijn type niet. Maar als ‘mijn kwaliteitskrant’ erover schrijft, laat ik me toch verleiden om erover te lezen. Daarna ben ik zo nieuwsgierig dat ik een paar video’s ga bekijken. Wat ik zie, geeft me buikpijn en maakt indruk. Hoe doet hij dat? En waarom?

Belachelijk en flinterdun
Actiefilms zijn mijn ding niet. De belachelijke verhaaltjes zijn flinterdun, de slechteriken voorspelbaar, de good guys bovenmenselijk en wat je ziet, is digitale animatie en niet echt. Totdat ik meer lees over Tom Cruise. Die ken ik alleen van Top Gun – een straaljagerverhaal dat ik lang geleden bekeek omdat een oom van me ooit in die kisten (zo noemt hij ze) vloog.

Levensgevaarlijk
Ik bekijk een paar trailers van de nieuwe Cruise-film oppervlakkig en zie hoe het er vooral om lijkt te gaan dat hij in levensgevaarlijke, onmogelijke situaties belandt. Zo scheurt hij in een knalgele kleine Fiat achterstevoren door de nauwe straten van Rome. Sturend met één hand en de andere hand vastgebonden aan zijn vrouwelijke partner. Hij vecht op het dak van een rijdende trein en duikt precies op tijd naar beneden als er een tunnel aan komt. Oké, aardig, denk ik en schakel bijna uit. Maar dan zie ik dat ene filmpje, aangekondigd als ‘the making of’. Het verandert mijn beeld compleet.

Die ene stunt
Met open mond en flinke buikpijn (vanwege mijn lichte hoogtevrees) kijk ik naar de, volgens de video, grootste en gevaarlijkste stunt uit de filmgeschiedenis. Wat ik niet wist, is dat Cruise al zijn stunts zelf doet en dat er nauwelijks digitale animatie is. Ik snap dat die ene stunt meteen het recordboek in kan, want de scène is ongelofelijk. Ik zie een Noorse klif van 1200 meter hoog waar Cruise met zijn motor in een duivelse snelheid vanaf rijdt. Hij stort een ravijn in en laat de motor los. Je kijkt naar de afgrond, naar de rotswand waar hij langs scheert en je ziet Cruise tuimelen in de wind. Totdat hij, pas op zo’n 150 meter boven de grond, een parachute uit de achterkant van zijn motorjack trekt. En veilig landt. Jemig!

Trainen
In de video vertelt hij dat hij als kind al hierover droomde. Jarenlang is hij bezig geweest met een plan om deze stunt uit te voeren. Als het eindelijk zover is, traint en drilt hij in vijftien maanden alles tot in detail, steeds maar weer, steeds opnieuw. Voor het motorrijden werd een schans gebouwd in een groeve, waar hij eindeloos de sprong kon oefenen. Dat deed hij meer dan 13.000 (!) keer.
Om te voorkomen dat hij tijdens de val te pletter zou slaan tegen de rotsen, leerde hij bewegen in de lucht. Hiervoor maakte hij tot wel 30 parachutesprongen op één dag, met uiteindelijk meer dan 500 ‘skydives’.
Als de scène na al deze voorbereiding op de Noorse locatie de trollenmuur (Europa’s grootste verticale rotswand) wordt gefilmd, doet Cruise de stunt uit perfectionisme zes keer achter elkaar. Om zeker te weten dat de beste camerabeelden erbij zitten.

Hoe doet hij het?
We weten nu het antwoord op de eerste vraag in de allereerste alinea: de stunts lijken krankzinnig, maar alles is tot in detail voorbereid. Cruise doet alles zelf, maar hij is geen waaghals en erg professioneel. Resteert de tweede vraag: waarom doet hij het? Die wordt nog intrigerender als je weet dat hij 57 was toen de opnamen startten – een leeftijd waarop veel andere fysieke professionals al lang met pensioen zijn. Waarom doet hij zoveel moeite voor ‘slechts’ de zoveelste actiefilm?

Waarom?
Ik ga op onderzoek uit. De artikelen over de filmserie (dit is de zevende en waarschijnlijk voorlaatste aflevering van de serie Mission: Impossible) beschrijven dat Cruise op een persoonlijke en ook professionele missie is. Hij riskeert vele keren zijn leven, omdat hij de kijker het maximale kijkplezier wil geven en wil laten voelen. Dat klinkt misschien ongeloofwaardig, maar filmcritici en bioscoopgangers zijn dolenthousiast. De spanning die je krijgt als je naar de stunts kijkt, wetende dat het ‘echt’ is wat je ziet, is onbetaalbaar. Daar kunnen de computergestuurde kunstjes uit andere actiefilms niet tegenop.

Reddingsactie
Daar komt sinds corona nog iets anders bij: Cruise wil de bioscoop redden. Dat klinkt net zo ongeloofwaardig als de vorige alinea, maar hij meent het. Hij wil dat het avondje bioscoop blijft bestaan. Dat is geen vanzelfsprekendheid meer gezien de vele luie bankklevende Netflixers. Omdat Cruise niet alleen steracteur in de serie is, maar ook producent, voelt hij des te meer de verantwoordelijkheid om bioscoopfilms memorabel te maken. Met ouderwets grootse avonturen wil hij het witte doek tot leven brengen. Dat is hem met de afleveringen uit deze serie al vaak gelukt – ook de financiële opbrengsten laten dit zien.

Tom Cruise heeft mij geen fan van het actiegenre gemaakt. Maar ik heb wel groot respect gekregen voor het werk van deze ervaren professional!

En jij – denk jij wel eens na over de missie van jouw werk?

Bonus
In de video krijg je een uitgebreid kijkje achter de schermen van de motorstunt. Waarschuwing: niet geschikt voor mensen met hoogtevrees!

► Fotocredit
Bovenrand en in blog: Plutozoom via Pixabay
Locatie: Noorwegen, Trollstigen (Trollenweg)