In mijn vorige leven was ik jurist

Het is 2010. Ik ben twintig jaar jurist. Het is tijd voor een andere baan. In mijn loopbaan ben ik altijd volop in beweging: ik wissel regelmatig van functie, organisatie en werkterrein. Dat gaat allemaal heel soepel, zonder veel moeite. Nu lijkt het echter anders. Voor het eerst in mijn leven realiseer ik me dat mijn leeftijd (52) een nadeel is, ondanks de enorme berg aan werk- en levenservaring.

Leeftijd
Steeds vaker hoor ik verhalen over ‘oudere werknemers’. Om de een of andere reden beschouwde ik mezelf nooit als lid van die club. Toch denk ik voor het eerst in mijn loopbaan na over mijn ‘iets hogere’ leeftijd. En er is nog wat anders. Ik voel tegenzin om te solliciteren als jurist. Ik merk dat ik moeite heb om tijd te besteden aan het uitspitten van de vacaturetekst, me te verdiepen in een of andere organisatie en mezelf op te peppen om een enthousiaste brief te schrijven.

Gewoon jurist
Zo ken ik mezelf niet. Ik ben toch gewoon jurist? En weg met dat rare leeftijdsgedoe. Ik was toch degene die een groot feest gaf toen ik 50 werd? Nou dan, kom op zeg! Niet zeuren! Maar hoe ferm ik mezelf ook toespreek, het helpt niet. In de loop van de tijd lijkt mijn gemoedstoestand alleen maar erger te worden. Ik word sikkeneurig, heb nergens meer zin in. Het plezier in mijn werk daalt. Zo kan het niet langer, er moet iets gebeuren. Er zijn hulptroepen nodig!

Vriend
Ik maak een afspraak met mijn dierbare vriend Gert. Wij kennen elkaar als juridische collega’s en deelden ooit – heel lang geleden – een kantoorkamer. Hij koos later voor een andere weg en schoolde zich om tot loopbaancoach. Nadat hij mijn verhaal heeft beluisterd, zegt hij: ‘Ga het maar onderzoeken’. Niet begrijpend kijk ik hem aan. ‘Wat moet ik onderzoeken?’ Hij legt uit dat ik blijkbaar geraakt word door leeftijdsvragen: ‘Daar stroomt iets’.
 

Vaag
Ik blijf het een vage opdracht vinden en kan er niet goed mee uit de voeten. Om nog een beetje doelgerichtheid over te houden, vraag ik hem waar ik dan uitkom. Een grote glimlach is het antwoord: ‘Het is niet het doel, maar de weg, Josien!’ Tja, lekker vaag Zen-zinnetje. Het is dat ik Gert vertrouw, maar anders was ik meteen de deur uitgelopen. Nu geef ik hem het voordeel van de twijfel en doe wat hij zegt.

Bruisen
Ik verdiep me in leeftijdskwesties. Lees artikelen over oudere werknemers en de arbeidsmarkt. Koop boeken die over levensfasen gaan. Luister naar experts op dit gebied. Praat met mensen van verschillende leeftijden. Het boeit me ontzettend. Ik zuig alle informatie in me op en bruis van energie. Die Gert heeft gelijk: dit onderwerp raakt me!

Geen jurist
Een nieuwe wind waait door mijn universum. Mensen, persoonlijke ontwikkeling, loopbaan, arbeidsmarkt. Het duurt even voordat ik doorheb dat ik echt geen jurist meer wil zijn. Ik schrik ervan. Als ik geen jurist meer ben, wat ben ik dan nog wel? Wat blijft er van me over?

Onzeker
Een onzekere tijd breekt aan. Dit ‘onderweg zijn’ ben ik niet gewend en past niet goed bij mijn doelgerichtheid. Vragen zijn echter niet te ontkomen: wie ben ik eigenlijk? En: wat wil ik? En: waar wil ik naar toe? Ik volg een meerdaagse training. Na een paar maanden ben ik eruit. Ik wil aan de slag met mensen in de tweede fase van hun loopbaan, zoals ik. Ik wil ze laten voelen wat het met je doet om zekerheden achter je te laten, nieuwe wegen in te slaan en te merken hoeveel energie dat je geeft.

Schoolbanken
Op mijn 53ste zoek ik de schoolbanken weer op en ga in opleiding voor trainer en coach. Na mijn opleidingen laat ik 32 jaar loondienst achter me en start mijn eigen bedrijf. En nu ziet mijn wereld er heel anders uit dan toen. Ik begeleid 40+’ers om met plezier te werken. Ik schreef een boek en vond een uitgever die het wil publiceren. Elke dag ontwikkel ik me en telkens als ik een 40+’er als herboren de deur uit zie gaan, voel ik enorme voldoening. Wat een groot voorrecht dit werk te mogen doen!

De moraal van dit verhaal?
Heb de moed om opnieuw te beginnen en naar jezelf te luisteren. Die innerlijke stem schreeuwt niet, maar als je goed luistert, hoor je hem luid en duidelijk. Geef hem aandacht en er gebeuren bijzondere dingen. Dat gun ik jou ook!
 

► Fotocredit
Bovenrand: foto van Ralph via Pixabay
Collage in blog: linkerfoto van Edward Lich via Pixabay, midden en rechts eigen foto’s