Ik ben verslaafd …

Het begint onschuldig. ‘Is dit misschien iets voor je?’ Ik moet toegeven dat dit werd gevraagd in een omgeving die voor mij niet zonder gevaar is. Naast mijn verslaving heb ik namelijk ook nog een afwijking – ja, ik gooi het er in dit blog maar even allemaal uit. Als ik in een grote boekhandel kom, eentje met verschillende etages en goede stoelen om in te lezen, en als er dan ook nog een koffieshop is met verleidelijke taartjes en gezonde salades, dan kan het voorkomen dat mijn man en ik daar de hele middag rondlopen. En natuurlijk bij de kassa een boek (eh, even eerlijk zijn: meervoud …) afrekenen dat voor ons ‘onmisbaar’ is.

Liefde op het eerste gezicht
Ik kijk ernaar. Een literaire thriller in het Engels en dan ook nog over mijn favoriete stad Venetië. Ik moet het lezen! En dat is de start. Van die verslaving dus. Want er blijkt elk jaar een nieuw boek in deze serie te verschijnen. Altijd gaat het om gebeurtenissen in de stad zelf of de directe omgeving. Mijn liefhebbende echtgenoot is zo attent om mij telkens weer te verrassen.
Dan verschijnt het duivelse dilemma. Hoewel ik een snelle lezer ben, wil ik deze boeken zo langzaam mogelijk verorberen om er lang van te genieten. Dat langzame plezier valt echter niet mee. Elke boek leest soepel weg en ik wil natuurlijk graag de ontknoping weten.

Langdurige fascinatie
Ik ben nu in het 24ste deel en nog altijd word ik geboeid door de wereld van hoofdpersoon commissario Guido Brunetti: eigenwijs, scherpzinnig, met humor en een heldere kijk op zijn o zo ijdele en opportunistische politiebaas Patta. Ik ken de stad goed en voel me thuis in de sfeervolle beschrijvingen van de steegjes, pleinen, paleizen en bewoners. Elk boek belicht een ander aspect: veel muziek en literatuur, maar ook actuele thema’s als milieuvervuiling, drugs of sociale misstanden. En af en toe wordt er natuurlijk ook iemand vermoord of ergens een lijk ontdekt.

Laat succes
Auteur Donna Leon is ondanks haar Italiaans ogende achternaam Amerikaanse van geboorte. Ze woonde dertig jaar in Venetië. Ondertussen heeft ze miljoenen lezers voor zich gewonnen, verschenen haar boeken in meer dan twintig talen en bewerkte de Duitse omroep ARD een aantal delen voor televisie. Er is zelfs een Venetiaanse toeristische wandelroute langs alle plaatsen die in de boeken worden genoemd. En dan te weten dat Leon met de serie pas begon toen ze 50 was. Twee aspecten van haar schrijverschap zijn een waardevolle inspiratiebron voor ervaren werkers.

Het recept?
Hoe doet ze dat: groot succes op latere leeftijd, een betrouwbare ‘productie’ van elk voorjaar een nieuw deel? In een interview reageert ze daar heel nuchter op. ‘Het is maar een pagina per dag en dat is niets.’ Ze werkt het hele jaar door en schrijft maanden achter elkaar aan een boek. Dat wil zeggen: wanneer ze niet bezig is met haar grote passie: muziek. Want als er ergens een goede barokproductie te zien en te horen is, gaat dat voor. ‘Een boek schrijven kan ik altijd, maar een fantastische voorstelling bezoeken af en toe.’ Het is voor haar belangrijk om, naast het schrijfwerk, te ontspannen in iets waaraan ze veel plezier beleeft.

Oefening baart kunst?
Ze noemt het schrijven niet moeilijk, maar ook niet eenvoudig. De formule is haar bekend en ze ziet schrijven als het hoeden van een schaapskudde. ‘Vroeger of later moeten ze allemaal door het hek!’ Helpt de ervaring haar bij het schrijven? Is het gemakkelijker geworden in de loop van de tijd? ‘Ja en nee. Het feitelijke proces van het formuleren van de zinnen gaat soepeler dan in het allereerste begin. Ik ken ondertussen de hoofdpersonen en weet hoe ze reageren. Maar het is moeilijker om ervoor te zorgen dat ik me niet herhaal.’

Hoe doe jij dat?
Houd je je alleen maar met je werk bezig en ben je wat je doet? Of is er tijd voor ontspanning, ruimte om je energie weer op te laden?
Teer je op ervaring en herhaal je wat je goed kunt? Of zorg je dat er telkens weer iets nieuws langskomt, zodat jij (en anderen) geboeid blijven?
Stilstaan en vooruitgaan – het zijn twee belangrijke motto’s om een lange en plezierige loopbaan te hebben. Ook als je geen beroemde thrillerschrijver bent!