Ik ben gewoon zo – dat is toch geen talent?

Tijdens een training over talenten laat ik deelnemers een bijzondere oefening doen. Ik vraag ze om drie mensen te bellen en hun te vragen: ‘Wat vind jij mijn grootste talent?’ Dat geeft de nodige consternatie. Sommigen denken dat ze hierop geen antwoord krijgen. Anderen spreken aarzelend uit dat ze het ‘heel eng’ vinden om dit te vragen. Na wat heen en weer gepraat is toch iedereen bereid om het te proberen.

Verhalen
Als alle deelnemers weer in de zaal zitten, barsten de verhalen los. Er komen verrassende en ontroerende ervaringen naar voren. Dan zegt Anneke, een van de deelnemers: ‘Ik belde mijn moeder en kreeg een talent te horen dat ik helemaal niet herken’. ‘Wil je dat talent met ons delen?’, vraag ik heel voorzichtig. ‘Ja hoor, dat is bescheidenheid.’ De anderen beginnen te lachen.

Tegenstribbelen
‘Wat maakt dat jullie lachen?’, vraag ik de groep. Iemand legt haarfijn uit dat dit dus het toppunt van bescheidenheid is: je talent niet zien, zelfs niet als een ander dat benoemt. Hij licht dit toe. Bij Anneke begint het kwartje heel langzaam te vallen. Toch stribbelt ze nog een beetje tegen: ‘Maar zo ben ik nu eenmaal, ik doe het altijd zo. Dan is het toch geen talent?’

Voordelen
Met toestemming van Anneke kiezen we ervoor om wat dieper in te gaan op dit prachtige talent. ‘Wat zijn de voordelen van bescheidenheid?’, vraag ik Anneke. Die kijkt me aan met een blik van ‘geen idee’. Anderen noemen er een paar. ‘Waarschijnlijk kun je heel goed luisteren.’ ‘Je kunt echt in contact met andere mensen zijn, want je bent helemaal niet met jezelf bezig.’ ‘Het lijkt me heerlijk om in mijn omgeving iemand als jij te hebben. Ik heb zo genoeg van al die egoïstische druktemakers!’

Herkenning
Anneke zit steeds meer te stralen. Ze herkent wat ze hoort, maar zo keek ze nog nooit naar zichzelf. We staan erbij stil hoe ze het talent meer kan inzetten op haar werk. Een verbindende rol zou haar goed liggen, bijvoorbeeld als intermediair tussen externe relaties en haar organisatie. Medewerker bij een servicedesk, klachtbehandelaar, projectondersteuner, bezwarencommissie – de ideeën vliegen door de ruimte.

Talent?
Ik maak het vaak mee, niet alleen in trainingen, maar ook bij coaching. Mensen hebben geen idee wat ze aan talenten in huis hebben en vinden het ‘heel gewoon’ wat ze kunnen. Zonder zich te realiseren dat anderen stinkend jaloers zijn op hun kwaliteiten. Vaak is er ontkenning als ik mensen hun talenten ‘aanreik’. Ze zien het niet als een talent of beginnen meteen alle nadelen ervan uitgebreid op te sommen.

Probeer het uit
Herken je dit? Doe dan eens een experiment. Vraag een paar mensen vanuit een verschillende hoek (bijvoorbeeld een collega, je partner, beste vriendin of moeder) wat ze jouw grootste talent vinden. Dat kan via de telefoon of e-mail, maar ook in een ‘live’ gesprek. Luister naar wat ze zeggen en ga niet in discussie(!). Vraag ook een voorbeeld waarin ze je dit talent zien gebruiken.
Laat je verrassen! En geniet vooral van wat je te horen krijgt.

Deel je je ervaringen hieronder? Dat zou ik erg leuk vinden.