Ik ben bang om de stap te zetten

De helft van mijn revalidatietraject na een gebroken heup zit erop. Sinds een paar dagen loop ik niet meer met vier benen, maar met drie. Een linkerkruk is mijn partner. Ik vertel fysiotherapeut Denise dat ik gisteren besloot om naar de brievenbus te wandelen. Halverwege het parcours kwam ik echter tot de ontdekking dat dit niet ging lukken. Het verplicht steunen op de kruk is erg vermoeiend en doet pijn aan mijn hand. ‘En dat terwijl ik het gevoel heb dat ik zonder kruk kan lopen’, zeg ik tegen haar. ‘Wil je het proberen?’ ‘Ja natuurlijk’, is mijn blije reactie.

Los
Ik zet mijn kruk aan de kant en sta los. Opeens ben ik bang. Ik voel me wankel en weet niet meer hoe ik moet lopen. Ze staat naast me en moedigt me aan. Heel stijf slaag ik erin de eerste stap te zetten. Voetje voor voetje loop ik een meter. En dan nog een paar. Aan de andere kant van de kamer moet ik heel erg nadenken hoe ik me omdraai en even bijkomen van de spanning.

Triomfantelijk
Denise nodigt me uit voor nog een loopje. Maar nu rechtop, met volledige belasting van mijn rechterbeen en niet meer overhellend naar links. Met uiterste concentratie probeer ik haar aanwijzingen zo goed mogelijk op te volgen. Pas bij het derde loopje weet ik me te ontspannen en voel ik me triomfantelijk. Geweldig! Ik ben als een kind zo blij.

Angst
Angst kan je belemmeren en tegenhouden. Om stappen te zetten zoals in mijn geval, maar ook figuurlijk. Bang voor de arbeidsmarkt als je als 55+’er zonder werk komt te zitten en geen idee hebt waar je moet beginnen om weer aan de slag te komen. Bang voor jongere collega’s die binnen de directie veel beter in de smaak lijken te liggen dan jij als ervaren werker. Bang voor jezelf, omdat je voelt dat je het niet meer naar je zin hebt in je werk, zonder te weten wat je dan wél wilt.

Verlangen
Wat helpt, is het hebben van een doel, een verlangen. Voor mij is dat niet zo moeilijk te bedenken. Ik wil ‘gewoon’ mijn gang kunnen gaan. Lopen zolang als ik maar wil. Fietsen en de wind in mijn haren voelen. Wekelijks zwemmen. Lekker op mijn rechterzij liggen in mijn favoriete slaaphouding. De conditie hebben die ik had vóór die ene fatale seconde waarin ik uitgleed.

Blokkades
Een doel helpt om blokkades te overwinnen. Stel jezelf als 55+’er voor dat je weer aan het werk bent, met veel plezier, in een hele andere omgeving dan je gewend bent. Zie jezelf samenwerken met die net afgestudeerde collega en maak er samen een succesvol project van. Denk eens aan een werksituatie waarin je op je best was en voel dat je daar intens naar verlangt. Of denk er eens serieus over na om, met al jouw ervaring, voor jezelf te beginnen.

Eerste stap
Maar het eindigt natuurlijk niet met dat doel – dat is pas het begin! Kijk eens wat je eerste stap kan zijn om ietsje dichter bij dat doel te komen. Zet die stap, vandaag nog en kom in actie!

Een klein extraatje
Het mooiste looplied vind ik Vandaag ben ik gaan lopen van Acda en de Munnik. Waar anders vind je zinnen als: ‘Ik ben veel banger dan ik was toen ik nog stil stond, mag zo wezen, maar ik kom eindelijk, ik kom eindelijk vooruit’ …?