Hoe zorg jij voor je eigen Koninklijke onderscheiding?

‘Ik vind het een eer je te mogen vertellen dat het Zijne Majesteit heeft behaagd jou te benoemen tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.’ De olympische goudenmedaillewinnaars ondergaan de woorden van de minister op hun eigen manier. Sommige tonen een grote glimlach, andere voelen zich opgelaten of zijn totaal verrast. Na afloop vertellen ze hoe blij ze zijn met deze bijzondere waardering.

‘Ik wil gewoon erkenning!’
Tijdens een coachgesprek flapt dit eruit. Paul (49) zegt het met nadruk. Hij is beleidsmedewerker bij een groot departement. De laatste tijd is hij niet meer gelukkig in zijn werk. Hij voelt zich niet gezien voor wat hij waard is. Zijn milieuhart doet pijn als hij weer eens conclusies moet aanpassen omdat dat bestuurlijk wordt verwacht. Ze vinden hem lastig. Vreemd, want hij weet precies hoe alles in elkaar zit en dan zouden ze toch juist content met hem moeten zijn?

Bestemming bereikt
Ik kom ze vaak tegen in mijn coachpraktijk. Ervaren professionals, expert op één gebied of juist met ervaring op meerdere terreinen. Na al die jaren hebben ze de grens van hun groei bereikt. Een hogere schaal zit er niet meer in. Leidinggevende worden, daar zijn ze te oud voor. Althans, dat vindt hun organisatie. Dus blijven ze zitten waar ze zitten.

Hoe erkenning verdwijnt
Nadrukkelijk laat zo’n 40+’er van zich horen. Als er een reorganisatie is, is hij de eerste met de opmerking dat het deze keer vast ook niet gaat lukken om iets te veranderen. En ‘vroeger was het allemaal beter’. Hij mengt zich in discussies om de jongere leidinggevende te corrigeren. Door zijn harde toon jaagt hij mensen tegen zich in het harnas en de sfeer rondom hem wordt steeds scherper. Zijn collega’s nemen hem niet meer serieus. Hij komt alleen te staan.

It takes two to tango
Elk mens wil gezien worden voor wat hij waard is en wie hij is. Maar de liefde kan niet van één kant komen. Als jij gezien en gewaardeerd wilt worden, moet je er iets voor doen.
Dat begint met je af te vragen wat jouw organisatie nodig heeft. Zoeken ze iemand die alles weet van luchtkwaliteit of iemand die lastige Kamervragen over dit terrein snel weet te beantwoorden? Natuurlijk moet je ergens verstand van hebben, maar het is veel belangrijker om te weten hoe je je kennis en ervaring kunt inzetten.

Wat is je marktwaarde?
Ik begon mijn loopbaan als receptioniste. Daarbij hoorde ook het bedienen van de telex. Voor de jongere lezers: de telex was de eerste manier van ‘chatten’. Een apparaat waarbij je met een toetsenbord berichten maakte en verstuurde. Toen de fax verscheen en later de e-mail was de telex snel overbodig. Die kennis werd nutteloos.
Hoe zit het met jouw kennis? Is die nog steeds actueel en bruikbaar?

Zet je ervaring anders in
Kijk niet alleen naar je kennis. Door je ervaring leerde je meer dan je denkt. Je weet te relativeren en om te gaan met allerlei situaties. Overweeg om je aan te bieden voor het coördineren van dat nieuwe project. Of zeg dat je wilt meedenken over de toekomstige organisatie. Dan zet je je ervaring positief in en ben je van waarde voor je omgeving.

Je zult het zien: als je dingen doet waar je organisatie iets aan heeft, is die erkenning er sneller dan je denkt. Waarschijnlijk zul je er geen Koninklijke onderscheiding voor krijgen. Maar soms is een oprecht uitgesproken compliment of een ‘dank je wel’ veel meer waard.
 

► Fotocredit
Bovenrand: afbeelding van Inactive account 969821 via Pixabay
In blog: afbeelding van Alexander Lesnitsky via Pixabay