Hoe maak ik een training of workshop?

Wat komt eraan te pas voordat ik deelnemers met een open deur en hart verwelkom in een training of workshop?

Het einde is het begin
Tijdens mijn opleiding leerde ik dat je met het einde begint. Wat is de doelstelling van de training? Wat hebben de deelnemers geleerd aaan het eind van de training? Dat is mijn leidraad. Als ik een training in opdracht maak, bespreek ik dit met de organisatie. Ook spreek ik af hoeveel dagdelen de training duurt en inventariseer ik welke kennis en vaardigheden deelnemers hebben. Vaak spreek ik af dat er vooropdrachten zijn. Verder afspraken over praktische zaken als de ruimte, catering en promotie.

Open inschrijving
Is het een training waarvoor iedereen zich kan aanmelden, dan bepaal ik zelf de doelstelling. Daarbij houd ik rekening met eerdere ervaringen, reacties, evaluaties en vragen die ik in vakliteratuur of de media tegenkom.

Ontwerpen
Ik onderzoek de thema’s die in de training aan bod komen en denk na over de volgorde. Ik ontwerp oefeningen of kijk wat er al bestaat en en vertaal dit naar wat passend is bij de training. Er komen vragen aan de orde als: doen we iets met de hele groep, individueel of in een subgroep. Om te zorgen dat deelnemers optimaal kunnen leren, houd ik rekening met verschillende leerstijlen. Om er een paar te noemen: elke training heeft onderdelen voor mensen die behoefte hebben aan theorie en modellen, maar ook voor deelnemers die liever iets doen en ervaren.

Snoepjes
Ik houd van humor, creativiteit en speelsheid. Vaak kun je in mijn trainingen filmpjes tegenkomen, muziek of onverwachte activiteiten. Zo bedacht ik voor het afronden van een training ooit een quiz om deelnemers te laten ontdekken wat ze leerden over generaties op de werkvloer. De snoepjes die mensen kregen als ze een juist antwoord gaven, werkten als een goede stimulans om deelnemers te laten reageren. Dat het wedstrijdkarakter zoveel losmaakt in mensen had ik niet verwacht.

Hulpmiddelen
Meestal maak ik mijn eigen materialen. Bijvoorbeeld, om nog even in de generatiesfeer te blijven: tijdmachines in de vorm van mappen met foto’s en beschrijvingen uit de jaren waarin de deelnemers opgroeiden. Ook zorg ik voor een korte, maar krachtige PowerPointpresentatie. Soms met maar zes dia's met intrigerende foto’s. Vaak ontwerp ik een werkboek voor de deelnemers met de theorie, een beschrijving van de oefeningen en ruimte voor aantekeningen. Soms stel ik een literatuurlijst samen over het onderwerp van de training.

Wat ik het moeilijkste vind bij het maken van een training?
De tijdplanning. Hoeveel tijd is er nodig voor het doen van de oefeningen? Wanneer pauzeren we? Hoeveel tijd besteden we aan het groepsdeel na het individuele deel? Soms gaan dingen sneller dan ik inschat, soms langzamer. Mijn ervaring leerde me om voldoende flexibiliteit in te ‘plannen’ zodat er ruimte is voor onverwachte situaties.

Wat het leukste is?
Dat het telkens weer anders is, ook al geef ik een training diverse malen achter elkaar. Zo ben ik regelmatig als trainer aanwezig bij een meerdaags loopbaanevent van een grote overheidsorganisatie. Soms staat een workshop wel zes keer op het programma. Voor mij is dat geen enkel probleem, integendeel! Elke groep is anders, de groepsdynamiek is uniek, nieuwe vragen of opmerkingen – het is telkens weer een andere workshop. En dat is het mooiste van mijn trainersvak: het is altijd mensenwerk!

► Fotocredit
Bovenrand: pixelia via Pixabay
In blog: thumprchgo via Pixabay