Ben jij 40+ en een loopbaanosaurus?

Verleidelijk: lekker doen wat je altijd deed. Je weet wat je hebt. Wat je krijgt, moet je altijd maar afwachten. Je bent al tegen de vijftig, het zal jouw tijd wel duren. Een vakcursus? Als je er niet onderuit kunt, volg je deze. Persoonlijke ontwikkeling? Laat me niet lachen. Dat woord kenden ze vroeger niet eens. Daarmee krijgen ze jou niet in actie.

Werken is zo heerlijk rustig
Actie is ook niet nodig. Je weet zoveel – waarom komen anders al die collega’s bij je langs met vragen? Heerlijk om zonder nadenken je werk te doen. Je droomt weg als het wat rustiger is. Het werktempo kan ook meteen stukken lager. En de tijd gaat verder …

Is dit het nou?
Doe jij het wel eens, jezelf afvragen: ‘Is dit de manier waarop ik de rest van mijn loopbaan wil invullen? De jaren die nog voor me liggen, zijn die niet meer dan een herhaling van wat ik altijd al deed?’

Bang?
Je collega’s zeggen dat ze het waarderen als je jezelf ‘kwetsbaar’ opstelt. Voor jou voelt het niet fijn. Thuis wil je je partner er niet mee lastigvallen. Angst? En je vrienden of vriendinnen? Ach, nee.

Meer onrust
De dagen slepen zich voort. Het werk boeit niet meer. In je hoofd blijven de gedachten rondspoken dat er iets moet gebeuren. Ondertussen stijgt de werkstress, je energie daalt. Je slaapt slecht, eet ongezond en aan sporten heb je een hekel. Af en toe voel je hartkloppingen. Je geeft er geen aandacht aan.

Beweging
Herken je jezelf? Dan is het de hoogste tijd voor actie. Nietsdoen is stilstand. En stilstand in de tweede helft van je loopbaan betekent achteruitgang. Dus: kom in beweging. Begin met jezelf een paar vragen te stellen. Vragen als: ‘Zie ik mezelf dit werk doen tot mijn pensioen? Leer ik nog iets nieuws in mijn huidige werk? Ontwikkel ik andere vaardigheden dan wat ik al goed kan? In hoeverre sta ik nog open voor veranderingen? Toon ik initiatief?’

Vastroesten dan maar?
Als je houding inflexibel is, roest je vast in je eigen wereld. Wees dan niet verrast als je op een dag te horen krijgt dat je functie wordt opgeheven. Of dat je afdeling wordt overgeplaatst en er geen ruimte is voor alle mensen. Iedereen moet solliciteren op zijn eigen functie en dan is het afwachten of je wel of niet wordt geplaatst. Paniek! Opeens breekt het zweet je uit. Het komt allemaal zo onverwacht. Wat nu?