Als ik hier druk, heb ik daar pijn

De pijnstillers helpen niet: de pijn in mijn linkerbeen is onhoudbaar. Elke beweging zet me aan het kermen. Ik ben dolblij als de huisarts komt. Ze klopt, duwt, trekt en bevoelt. ‘Je dacht dat het een spierscheuring was, maar dat herken ik niet. Het lijkt me eerder een beknelde zenuw onder in je rug.’ ‘Maar daar voel ik nauwelijks pijn’, zeg ik verbaasd.

Beknelling
Ze legt uit dat dit de langste zenuw in ons lijf is. Door de beknelling wordt de zenuw stijf en opgezwollen en schept zo ruimte voor zichzelf. De pijn is niet meer voelbaar bij de bron, maar wordt doorgevoerd naar bil, been en voet. Dat klinkt logisch en klopt volgens mijn lijf. Ik was er alleen zelf niet op gekomen. Ze schrijft me zwaardere pijnstillers voor. Een paar dagen later komt de fysiotherapeut met oefeningen en tips. Al snel merk ik verbetering en kan ik weer vrolijk de wereld inkijken.

Als het niet meer gaat
Fijn dat er deskundigen zijn om je verder te helpen als je er niet meer uitkomt. Vaak zie je pas dat je die nodig hebt als het niet meer gaat. In mijn geval onhoudbare pijn. In loopbaangevallen: als je functie of organisatie wordt opgeheven. Als je telkens weer conflicten hebt met je jongere leidinggevende en zeker denkt te weten dat het door het leeftijdverschil komt.

Verdoving
Of als je je verveelt op het werk en ze thuis zeggen dat je steeds prikkelbaarder wordt. Als je geen enkel plezier meer hebt in je werk en jezelf afvraagt wat het allemaal voor zin heeft. Als je je voortsleept en in je vrije tijd niet verder komt dan de bank en Netflix. Met veel chips en drank natuurlijk. Want alleen met verdoving is de situatie vol te houden.

Sudderen
De waarschuwingssignalen zie je niet. Je suddert rustig verder. Je wordt pas wakker na een onheilspellend voortgangsgesprek met je leidinggevende. Na een ruzie met je partner die vindt dat er nu echt iets moet veranderen. Nadat je in de trein naar je werk bent flauwgevallen.

Kijken
Laat het niet zover komen! Als professionele begeleider kijk ik anders dan jij naar jezelf kijkt. Puttend uit mijn jarenlange ervaring met meer dan duizend mensen herken ik de signalen en benoem ze. Ik ben niet bang om lastige vragen te stellen, zelfs al weet ik dat je me dan niet ‘aardig’ vindt. Het gaat niet om die vragen, het gaat om jouw antwoorden.

Actie!
Maar: ondanks mijn ervaring en expertise is er één ding dat ik niet kan. Dat is jouw eerste stap zetten om jezelf en de tweede helft van je loopbaan serieus te nemen. Dat moet je zelf doen! Spreek ik je binnenkort?